(...)
Έφτασε η μέρα, η κρίσιμη ώρα
κόψε τα σχοινιά, φωνάζει η σιωπή
στην αγκαλιά μου φώλιασε τώρα
νομίζω πως άξιζε η προσμονή
~
Τόσο οικεία, όλα μου μοιάζουν
χέρια μπλεγμένα, καρδιές ανοιχτές
σταμάτησε ο χρόνος, μην σε τρομάζουν
χείλη ζεστά, καυτές αγκαλιές

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πετώ ψηλά

Άγριο μέλι

Χάθηκες στο λαβύρινθο των λέξεων