My thoughts

Σου μίλησα ποτέ για τα όνειρα μου; κι αν έχουν εσένα, από τί είναι φτιαγμένα; φόρεσα τον ήλιο, φτερά από πυλό και πέταξα ψηλά, πιο πέρα απ' τα ξένα ~ τα θέλω γνωστά, θα υπάρχω για μένα στιγμές απουσίας, βαθιάς ευτυχίας τα πρέπει πληγή, σωρός αναμνήσεις η αλήθεια πονά, ποτέ μη γυρίσεις ~ Δεν στο 'πα - θα φύγω και μην με ρωτήσεις το πως, το γιατί, μην θές εξηγήσεις..! -Πόσο εύκολο είναι να αφήσεις τα πάντα πίσω σου;...δεν γύρισα να σε δω, άκουσα την πόρτα να κλείνει, ...αυτό μου αρκεί!

Να 'ταν όλα σαν στερνή φορά το λίγο που μένει, για πάντα κρατά να 'ταν η Άνοιξη τραγούδι να 'ταν το τέλος, καινούργια αρχή να 'ταν ο φόβος ένα άγριο λουλούδι κι ο πόνος που μένει, σαν άναρθρη κραυγή υπάρχεις γιατί σε διαβάζω σε άδεια βιβλία, σε πανώ και σε τοίχους υπάρχεις γιατί σε ακούω στην παλιά μελωδία, στους έρημους στίχους Να 'ταν όλα σαν στερνή φορά το λίγο που μένει, για πάντα κρατά...;

Είναι ωραία η θέα απο εδώ στο πιο ψηλό σημείο ακροβατώ κι ό,τι με πονά, στο πουθενά με βγάζει φωνή βραχνή, τον ήχο μου δικάζει ~ κι όμως στέκομαι ακόμα σαν μεθυσμένος αναζητώ την τελευταία σταγόνα ~ σπάσε το γυαλί... το χώμα να νοτίσει δεν έχω επιλογή γίνομαι ένα με τη φύση...

Για σένα, Κ. Μοναχός παραμιλώ σαν σκιάχτρο σ' έρημη γη ερημίτης δίχως σκοπό γεννιέμαι και πεθαίνω κάθε αυγή ~ κι αν δεν ακούσεις το κλάμα του μωρού ποτέ δεν ένιωσα στοργή μία ζωή με μάτια αλλουνού θα 'ναι η αλήθεια τόσο θλιβερή ~ Έλα και χόρεψε μαζί μου πάμε σε μέρη φωτεινά τίποτα δε ζητώ... μονάχα λίγη συντροφιά

(...) Έφτασε η μέρα, η κρίσιμη ώρα κόψε τα σχοινιά, φωνάζει η σιωπή στην αγκαλιά μου φώλιασε τώρα νομίζω πως άξιζε η προσμονή ~ Τόσο οικεία, όλα μου μοιάζουν χέρια μπλεγμένα, καρδιές ανοιχτές σταμάτησε ο χρόνος, μην σε τρομάζουν χείλη ζεστά, καυτές αγκαλιές

όμορφα λόγια, προσεκτικά διαλεγμένα δακρύζει η οθόνη, τα πλήκτρα ματώνουν όνειρα ψεύτικα, φιλιά προδομένα χορεύουν οι λέξεις, καρφιά σε πληγώνουν ~ κάποτε μου 'πες ν' απλώσω τα χέρια σφικτά ν' αγκαλιάσω αυτές τις στιγμές κι αν γίνει η αγάπη αγνή σαν την πρώτη θέλω να ελπίζω, σαν να 'τανε χθες ~ Κλείνουν τα μάτια, μπροστά μου σε βλέπω έτσι φαντάστηκα αυτές τις στιγμές έπλασες όνειρα που εγώ δεν υπάρχω σ'αφήνω όμως τώρα, μικρή μου μην κλαις ... ... μην κρύβεσαι πίσω από μία παγωμένη οθόνη...

My thoughts... τι παράξενος τίτλος Οι σκέψεις μου αποτυπωμένες στην οθόνη... Ας μοιραστούμε τη χαρά το κλάμα, του γέλιου η μελωδία κι αν δεν μας κάψει η φωτιά θα 'ναι γλυκιά σαν όνειρο η πορεία (...) Θέλω να τρέξω δυνατά εκεί, στα πέρατα της γης κι αν είσαι ακόμα μακρυά σε φτάνω, μην αργείς Αφιερωμένο σε όσους ακόμα έχουν τη δύναμη να ερωτεύονται...

Εκεί μακρυά στα παιδικά μου χρόνια, τις ανήσυχες νύχτες, μόνος στο σκοτάδι... παραμιλώ σε ποιόν τόπο μακρινό χάνεστε όταν σας χρειάζομαι... και ρωτώ που είναι η περιεργεια που νόμιζα οτί ποτέ δε θα χάσω... ξεχνώ σε ποιο σύμπαν έχω εγκλωβιστεί... όχι δεν θα αφανιστώ Και μαζεύω τα παιδιά, τις εφηβικές μνήμες αναζητώ μαζί ξανά όπως παλιά, μαζί να πετάξουμε σαν τα πουλιά κλείσε τα μάτια και ταξίδεψε με το μυαλό