Το λίγο...
Να 'ταν όλα σαν στερνή φορά το λίγο που μένει, για πάντα κρατά να 'ταν η Άνοιξη τραγούδι να 'ταν το τέλος, καινούργια αρχή να 'ταν ο φόβος ένα άγριο λουλούδι κι ο πόνος που μένει, σαν άναρθρη κραυγή υπάρχεις γιατί σε διαβάζω σε άδεια βιβλία, σε πανώ και σε τοίχους υπάρχεις γιατί σε ακούω στην παλιά μελωδία, στους έρημους στίχους Να 'ταν όλα σαν στερνή φορά το λίγο που μένει, για πάντα κρατά...;